Gehacked: je leven staat op zijn kop! Je denkt waarschijnlijk dat het je nooit zal overkomen. Dat dacht ik ook en toch gebeurde het. Zomaar, in een onbewaakt moment.
Misschien is jouw account ook gehacked en ben je net als ik destijds wanhopig op zoek naar informatie die je helpt om je feed weer terug te krijgen. Of heb je mijn avontuur op Instagram opgemerkt en ben je nieuwgierig hoe dat ging. In deze blog vertel ik je mijn verhaal.
Hoe het begon.
Allereerst zal ik vertellen hoe @urbanjungling gehacked heeft kunnen worden. Geloof me, het was heel stom. En dom. Het is 8 juni, maandagochtend even na 7.00 uur. Ik word net wakker. De scholen gaan vandaag weer open na de Corona lockdown. Opstaan is niet mijn favoriete moment van de dag en de snooze knop is eigenlijk al een keer te vaak ingedrukt maar voordat ik de huiselijke ochtendspits induik check ik toch eerst nog even snel mijn mail. De bekende dagelijkse mailtjes maar ook eentje van Instagram. Dat mijn aanvraag voor de zogenaamde ‘blue badge’ is goedgekeurd. Ik glimlach en ben verrast. Ik had namelijk echt een aanvraag voor het gewilde blauwe vinkje gedaan.
Wannabe cool mom.
Ik sprak hierover met een online plantenvriendin. Een luchtig gesprek. Over wat onze kinderen van hun Instagrammende moeders denken. We bespraken dat ze het best leuk vonden maar dat in hun ogen een blauw vinkje achter je naam helemaal ‘de bom’ is.. Dus vroeg ik het aan. Voor de grap.
Toen ik de inmiddels beruchte mail ontving, mijn hersenen nog niet helemaal wakker waren en de druk van de ochtendspits me opjaagde, moest ik glimlachend terugdenken aan dat gesprek, een beetje giechelend zelfs…
Zó erg… What was I thinking…?!?
En dan doe je iets wat zó dom is!
Maar goed, de schaamte even opzij. Ik dacht dus: ‘Het is gelukt!’ En drukte op de link. Zonder erbij na te denken. En daarna toetste ik zonder erbij na te denken mijn inloggegevens in en daarna drukte ik zonder erbij na te denken op ‘oké’. Op dat moment had ik nog niks in de gaten. Helemaal niks. De kinderen gingen (op tijd) naar school. Gevulde tassen mee. Netjes aangekleed ook. Haren gekamd enzo…
Zó erg… What was I thinking…?!?
Van geen kwaad bewust ook.
De rest van de dag dacht ik er niet meer aan. Het was de eerste dag in een huis zonder kinderen na de lockdown. Mijn man en ik zijn eigenaar van een woonvorm voor mensen met dementie dus we hadden een zware periode achter de rug. Vandaag was de eerste dag dat we door konden werken zonder tegelijkertijd ook juf of meester van onze kinderen te zijn (waar we overigens niet erg goed in zijn gebleken).
Totdat…
Rond 14.00 uur kreeg ik een e-mail. Een melding van Instagram. Iemand heeft ingelogd op mijn account en meteen daarna komt er nog een melding: het e-mailadres van het account is veranderd. Gelijk schiet de mail van vanmorgen door mijn hoofd en ik besef meteen dat ik iets enorm doms heb gedaan.
Oeps…
Ik verschiet van kleur, het zweet breekt me uit en ik krijg het Spaans benauwd. Ik klik op de links van beide mailtjes en probeer de schade te herstellen maar het is al te laat. Al mijn gegevens zijn verwijderd uit het account en ik heb geen toegang meer. De deur zit potdicht.
Uit het oog…
Omdat de gebruikersnaam van mijn account is veranderd, verlies ik hem even uit het oog. Ik had geen zicht op wat er allemaal gebeurde, wat een heel vervelend gevoel was. Opeens zag ik in de zoekfunctie van mijn privé instagramaccount iets verspringen toen ik er @urbanjungling intoetste. Ik klikte op dat account maar er was een leeftijdsbeperking van 99 jaar of ouder ingeschakeld waardoor het account niet zichtbaar was voor mij.
Weer in beeld.
Omdat je in een bestaand account niet je geboortedatum aan kunt passen, heb ik een nieuw account aangemaakt met als geboortejaar 1919. Via dit Nieuwe account werd het voormalige @urbanjungling account inderdaad weer zichtbaar. Hoe dat eruit zag kun je zien op een schermopname hieronder.
Wat veranderd was, was de gebruikersnaam, mijn bio, de profielfoto was verwijderd en ik was opeens geen ‘blogger’ meer maar een ‘muzikant/band’. Verder was alles onveranderd. Al mijn berichten, story highlights, mijn IGTV en getagde berichten stonden er nog gewoon op. Dit stelde me op een bepaalde manier gerust maar ik was doodsbang dat alles zou verdwijnen. Op dit moment had ik nog geen idee wat de hacker met mijn account van plan was. Ging hij contact met me opnemen? Zou ik gechanteerd gaan worden? Ik had geen flauw idee.
Gehacked: een onveilig gevoel.
Terwijl ik me suf Googelde naar informatie en alle meldingsformulieren van het Instagram helpcentrum invulde, voelde ik me bestolen. Bestolen en ook onveilig. Zo vroeg ik me af of de hacker via mijn Instagram account ook toegang tot andere digitale omgevingen had kunnen krijgen. Daarom heb ik al mijn wachtwoorden gewijzigd en ben ik me erin gaan verdiepen hoe mijn digitale leven beter te beveiligen. Ik kwam dit juweeltje ‘Laat je niet hack maken’ van Daniël Verlaan tegen. Een overzichtelijke handleiding waarmee je je eenvoudig kunt wapenen tegen hackers, virussen, phishing en mallware. Techjournalist Verlaan heeft deze handleiding samen met 6 hacker geschreven. Het is in begrijpelijke taal geschreven en de tips zijn echt goud waard, een aanrader!
Als zand tussen je vingers…
Ondertussen was het vrijdag, 12 juni. Mijn account was nog steeds gehacked en de situatie werd er niet beter op zo voor het weekend. Terwijl ik als toeschouwer meekijk, zie ik 1 voor 1 alle berichten van mijn account verwijderen. Daarna verschijnt er een foto van sneakers. Vervolgens veranderd de gebruikersnaam, er verschijnt een nieuwe bio en kort daarna een profielfoto. Het enige wat nog herinnert aan Urbanjungling zijn de IGTV video’s en de getagde berichten. Gedurende het weekend verschijnen er nieuwe berichten op het account van sneakers. @urbanjungling is nu een verkooppunt van (waarschijnlijk fake) sneakers.
De boze wereld…
Het onveilige gevoel wat ik had in de periode dat ik gehacked was, is iets wat me enorm overviel. Gelukkig heb ik het nog nooit meegemaakt maar je hoort vaak dat mensen zich na een inbraak nog lange tijd onveilig in hun eigen huis voelen. En dat dit onveilige gevoel vaak vele malen erger is dan wat er materieel van je is afgenomen. Ik denk dat ik zoiets voelde. Het online zoeken naar informatie om mezelf beter tegen cybercriminaliteit te beschermen maakte niet gelijk dat ik me veiliger voelde, integendeel.
Door deze wereld in te duiken, door te zoeken naar informatie over het hoe wat en waarom rondom het hacken beland je in een enorm duistere wereld. Nóg een duistere wereld. Want hoewel ik echt niet mag klagen voor wat betreft levensgeluk, stond de wereld toch behoorlijk op zijn kop. Naast een pandemie, politie agenten die zwarte mensen vermoorden en de mensheid die elkaar en onze wereld kapot maken, ontdekte ik een vierde donkere wereld waar ik voorheen nooit mee in aanraking was gekomen.
Niet in mijn bubbel!
Mijn dromerige, roze Urbanjungling bubbel spatte uiteen. Die bubbel bleek ik nodig te hebben, meer dan ik zelf had beseft. Dus zette ik alles op alles om mijn account terug te krijgen. Ondertussen ging ik verder op een nieuw account maar ik was vast besloten terug te krijgen wat van mij was. Het kon niet zo zijn dat het kwade het goede zou overwinnen. Niet in mijn bubbel!
Een dansje van geluk.
Zoals jullie weten is dit (ik doe nog steeds inwendig een dansje!) gelukt. In mijn volgende blog vertel ik jullie hoe dit ging. Heb je een vraag over deze blog? Ben je zelf gehacked? Of wil je gewoon iets zeggen? Leuk! Dat kan in de reacties hieronder!